نوشته های مرتبط
پرورش و تغذیه میش
مراتع و علوفه جزء ارزانترین منابع خوراکی برای تغذیه گوسفندان محسوب می شوند . در سیستم چرا ذخیره علوفه گونه های مانند : مخلوط علوفه شبدر و علوفه غلات مانند : علوفه چاودار، یولاف و جز به منظور رفع نیاز مواد خوراکی در زمستان کاهش می یابد. در سیستم های چرای گیاهان فرصت بیشتری برای تغذیه گوسفند وجود دارد . چرای بیش حد می تواند بیشتر احتیاجات انرژی و پروتئین میش ها را فراهم کند وعنوان تامین کننده انرژی برای تولید ، نگهداری و رشد جایگزین غلات شود . در بسیاری از سیستم های مرسوم چرا، حیوانات در تمام سال در منطقه ای خاص از مراتع نگهداری می شوند. درچنین سیستم هایی باید تعادل صحیح بین دام و مرتع حفظ شود. در فصل زمستان باید علوفه خشک با کیفیت بالا و کنسانتره مناسب در جیره غذایی میش ها منظور شود . میش های خشک می توانند در مرتع به تنهایی نگهداری شده و هنگامی که با علوفه تغذیه می شوند ممکن است طی 4 هفته آخر از بره زایی به مکمل های افزودنی احتیاج پیدا کنند . اگر میش ها به منظور حد اکثر شیر و افزایش سرعت بره زایی پرورش داده می شوند لازم است در تغذیه آنها علوفه خشک همراه با یک برنامه غذایی مناسب با توجه به وضعیت بدنی آنها منظور شود. نمک یددار باید در طول پرورش به صورت قابل دسترس در اختیار میش ها قرار گیرد . در سیستم پرورش میش ها به منظور سهولت و صرفه اقتصادی در امر شیر دوشی ، باید دستگاهای شیر دوشی در سالن های شیر دوشی وجود داشته باشد. اهمیت تاثیر جیره متعادل در تغذیه گوسفند: میش هایی که به خوبی رشد کرده و از بره های خود تا پایان مرحله از شیرگیری پرستاری می کنند به یک جیره متعادل برای نگهداری نیاز دارند . علوفه به تنهای نمی تواند تمام مواد مغذی ضروری را برای عملکرد مطلوب تامین نماید. لذا به منظور افزایش کیفیت درامر تولید ، مواد مغذی ضروری موردنیاز است .
مطالعه ای به منظور تعیین تاثیره جیره متعادل بر رشد و کیفیت پشم میش ها بعد از سن 365 روزگی انجام شده است .در این تحقیق از 46 میش در مناطق مختلف نژاد گوسفند سر سیاه لیتوان در یک مزرعه واقع در لیتوا استفاده شده است . طی این مطالعه گوسفندان شاهد با یک غذای استاندارد حاوی افزودنی های معدنی تغذیه شدند و خوراک گوسفندان سایر گروه هایی آزمایشی مشابه گروه شاهد بوده است اما دراین جیره آنها خوراک جو با مقدار مشابه آن بدون پوشینه جایگزین شده است. نتیجه آزمایش نشان داد که وزن در هر 24 ساعت به طور معنی داری افزایش داشته و ترکیب جیره دراین آزمایش برجعد تار پشم و کیفیت آن بی تاثیر ولی وزن زنده میش ها ،جعد تار پشم را تحت تاثیر قرار داده است . نتایج حاصل از این آزمایش نشان می دهد که جو بدون پوشینه به دلیل بالا بودن ارزش غذایی آن می تواند به عنوان منبع مناسب پروتئین در جیره غذایی گوسفند و دیگر نشخوار کنندگان استفاده شود .
توصیه های عمومی برای تغذیه میش ها
1-میش های خشک و میش های در آغاز آبستنی :
-علوفه لگومینه یا علوفه مرتع با کیفیت بالا و به مقدار جزیی غلات .
-علوفه خشک لگومینه با کیفیت مناسب به میزان ۶.۱تا 2 کیلو گرم در روز .
-یونجه و علوفه خشک شبدر به میزان ۱.۶کیلو گرم در روز .
سیلوی ذرت یه میزان ۲.۷تا ۳.۱کیلو گرم ، مکمل پروتئینی ۰.۰۹تا ۰.۱۳کیلو گرم سنگ آهک ۰.۰۱۸کیلو گرم و سیلوی ذرت به میزان ۱.۳تا ۱.۸کیلو گرم .
میش ها در اواخر آبستنی ( 4 تا 6 هفته آخر آبستنی )
این مراحل جزء مراحل حساس برای میش هل محسوب می شود و تامین مواد مغذی در این زمان امری حیاتی به شمار می آید . به طوری که اگر مواد مغذی مورد نیاز تامین نشود ممکن است بیماری آبستنی که نوعی از بیماری کتوز است ایجاد شود که در این صورت می توان به میزان زیادی با بالا بردن مصرف انرژی به وسیله افزایش تدریجی مصرف کنسانتره در 6 هفته آخر آبستنی از بروز این بیماری پیشگیری کرد . جیره های غذایی در این مرحله همانند جیره های اشاره شده در توصیه شماره 1 است که باید ۰.۲تا ۰.۳کیلوگرم غلات به جیره آنها افزوده شود .
میش هایی که از بره ها پرستاری می کنند
مواد مغذی مورد نیاز میش ها به طور قابل توجهی در دوره شیر دهی به ویژه هنگامی که از چند بره پرستاری می کند افزایش می یابد و نیاز میش به پروتئین ، انرژی و مواد معدنی بالا می رود . موارد ذیل نمونه هایی از جیره میش هایی است که از بره ها پرستاری می کنند :
علوفه لگومینه با کیفیت بالا یا چرا در مراتع علوفه غلات به طور محدود و نیز تغذیه به میزان ۰.۴کیلو گرم غلات در روز به ازای هر راس میش.
علوفه لگومینه با کیفیت بالا یا علوفه خشک لگومینه به میزان ۰.۴تا ۰.۶کیلو گرم در روز به ازای هر راس میش .
-سیلوی ذرت به میزان ۲.۷تا ۳.۶کیلو گرم ، مکمل پروتئینی ۰.۱۳تا ۰.۱۸کیلو گرم ، غلات ۰.۴ تا ۰.۶کیلو گرم و غلات خرد شده ۰.۰۱۸کیلو گرم در روز به ازای هر راس میش
– علوفه خشک لگومینه با کیفیت بالا به میزان ۰.۹کیلو گرم ، سیلوی ذرت به میزان ۱.۸ تا ۲.۲کیلو گرم ،مکمل پروتئینی ۰.۰۹کیلو گرم و غلات ۰.۴کیلو گرم در روز به ازای هر راس میش .
مدیریت تغذیه در میش ها
مشکلات تغذیه در میش ها در خیلی از موارد کمتر از سایر نشخوار کنندگان است زیرا در مدیریت تغذیه میش ها در مقایسه با سایر نشخوار کنندگان از علوفه خیلی بهتری استفاده می شود . تغذیه قبل از فصل جفتگیری ممکن استتاثیرقابل توجهی در تعداد بره های متولد شده داشته باشد .
در این خصوص استفاده از سیستم فلاشینگ با افزایش مواد کنسانتره ای در زمان جفتگیری مفید است که در این صورت درصد دوقلو زایی در میش ها افزایش می یابد .
مدیریت تغذیه بره ها
مواد ذیل نمونه ای از جیره بره ها است :
-غلات یا علوفه غیر لگومینه .
-ذرت زرد آسیاب شده 76یا 83 درصد .
-کنجاله سویا (با 50 درصد پروتئین)12 یا 15 درصد .
-نمک یک درصد و پودر یونجه 10 درصد .
-سنگ آهک آسیاب شده یک درصد .
-پروتئین خام ۱۵.۱۰تا ۱۵.۵۶درصد .
مخلوط ویتامین ( ویتامین آ و ویتامین دی و ویتامین ای در هر تن غذا ) که به مشکلات بره ها که گاهی اوقات با شروع از شیر گیری دارند و جیره آنها در این مدت نباید تغییر پیدا کند .
هزینه تغذیه به ازای هر 45 کیلو گرم خوراک به میزان ۸.۱۲تا ۸.۹۶دلار است .
فروش بره ها هنگانی که وزن آن به 54 تا 59 کیلو گرم می رسد باید صورت گیرد .
خوراک دهی گله میش
مدیریت تغذیه یکی از مهمترین کارهای مدیریتی است که باید مورد توجه دامداران قرار گیرد . میش های که با رژیم مناسب تغذیه می شوند ، دارای باروری بیشتر و شیر بهتری بوده ، تعداد بره های بیشتری را شیر می دهند که سریعتر رشد می کنند . میش های که خوب تغذیه شده باشند نه تنها هر سال بره های زیادی تولید می کنند بلکه نسبت به میش های که تحت استرس تغذیه ای نبوده اند ، سالمتر و در برابر عفونت ها و بیماری ها مقاومتر هستند . اگر شما در زمینه گوسفنداری تجارت می کنید ، مدیریت تغذیه را باید مورد توجه قرار دهید .
بیشترین هزینه در دامداری های پرورش گوسفند مربوط به غذا است . بنا بر این ضروری است که دامدار منابع غذایی در دسترس را ارزیابی کرده و آنها را طوری تنظیم کند که جیره مناسبی در اختیار میش ها قرار گرفته وبه ازای هر میش درآمد خوبی کسب نماید . پنج ماده مغذی که برای دام ها فراهم می سازیم عبارتند از : آب ، انرژی ، پروتئین ، ویتامین ها و مواد معدنی . معمولا عامل محدود کننده در دامداری ها ، انرژی است . انرژی در جیره روزانه مخلوط دانه غلات و علوفه بدست می آید . معمولا هر گاه به گله ای کنسانتره کافی داده نشود ، کم بودن جذب مواد مغذی بصورت بیماری بروز می کند . این مورد در نتیجه عدم ارزیابی کافی منابع غذایی و عدم محاسبه وضعیت بدن دام روی می دهد . در گوسفنداری ، این بیمار گونی عامل اصلی کاهش سوددهی است .
چگونه دامدار می تواند از تامین شدن مواد غذایی مورد نیاز دام های خود آگاه گردد؟
1-آزمایش کیفی خوراکی
2-اطلاع از تغییر نیاز های غذایی در طول چرخه تولید
3-محاسبه جیره روزانه
4-اندازه گیری وضعیت بدن دام
5-کافی بودن فضای آخور
6-مطمئن بودن از منابع آب پاکیزه
ممنون از شما . واقعا همونی بود که می خواستم،کامل و بدون نقص