پیریزه نامه های نانوشته ، ولی خوانده شده یادداشتی به قلم جانی خان یوسفی
پیریزه اساسی ترین رموز محرمانه بین خانواده های طوایف عشایر ایل باصری در گذشته ، که امروزه پست و پستچی جای آن را گرفته است آموزش قرار دادی نام رنگ، شکل و اندازه اشیاء و مفهوم آن در فرهنگ عشیره ای دربسته ها یا در پارچه ای به نام پیریزه با رموز این اشیا و الگو های آموزشی داده شده ، مانند بادام ، گردو،قند ، خرما، و غیره ….. هرکدام از اشیاء که توسط قاصد از راه می رسید ،گیرنده طبق رموز و رسوم متداول متوجه منظور فرستاده یا فرستنده پیریزه می گردید و در صورت لزوم در جلسه خانوادگی مطرح و در میان گذاشته می شد که توسط افراد خبره تجزیه و تحلیل ، واقدام لازم صورت می گرفت رنگ اشیاء در پیریزه بسیار مورد اهمیت بود مثلا زغال ، تعداد ی نخ رنگی ، پارچه سبز هر کدام معنی خاص خود را در الگوی داده شده داشت اولی گیرنده متوجه می شد عزاداری صورت گرفته در آن قبیله کسی فوت شده ، دومی تعداد نخ رنگی به منزله دار قالی و بافتنی مشغلوم وقت ندارم به دیدارتان شرفیاب شوم ، وگره نخ و طناب مفهومش این بود که مشکل دارم وشما بیاید و حلش کنید و سومی پارچه سبز نشانه اینکه خبری خوشی دارم از بیماری بهبود یافتم و یا اینکه سفره نذری دارم شما هم دعوتید مقدار اشیا فرستاده شده خیلی خیلی مهم بود اگر مقدار زیاد می بود به منظور سوغاتی برای گیرنده محسوب می شد چنانچه اندک و بسیار کم بود منظور فرستنده پیریزه تقاضای مقداری از آن را کرده است و گیرنده برایش می فرستاد در ضمن چنانچه قاصد( پیریزه رسان) قصد برگشت به قبیله اول را داشت ، با یک بسته پریزه ، متقابلا عودت داده می شد پیریزه اشیاء قرار دادی در ایل باصری اساسی ترین روش آگاهی رسانی و احوال پرسی برطرف کردن نیازمندیها ی افراد گروه ها و قبایل که امکان دیدار و ملاقات از نزدیک نبود صورت می گرفت با باز شدن پیریزه از چگونگی وضعیت خواسته های فرستنده بود که گیرنده باخبر می شدو برای حل و فصل مشکلات افراد قبیله دور تراین مهم ، کارها را بسی آسان می کرد با مرور زمان و پیشرفت علم تکنولوژی پیشرفته تر شد و به صورت اشکال روی پوست و پارچه و شکل و رنگ صورت گرفت تا اینکه خواندن و نوشتن در ایل وایلات عشایر راچ شد و توانستن خواندن و نوشتن را کم و بیش بعضی خانواده ها در میان قبیله که تا حد.ودی مرفح بودند ملا و معلم با حقوق و هزینه شخصی بگیرند و سواد بیاموزند پیریزه ، خلاصه اینکه رموز اساسی و شناخته شده است ولی افراد از محتویات آن اطلاعی ندارند و کاملا محرمانه است نویسنده جانی خان یوسفی