کو درونه بازی بومی محلی عشایر ایل باصری
کو درونه یکی از بازی های بومی محلی سراسر هیجان است که بین جوان ایل باصری عشایر استان فارس از قدیم الایم صورت می گرفته است وبه عنوان پرطرفدار ترین ورزش در بین مردمان عشایر بوده است . که در آن شرکت کنندگان به دو تیم چند نفره تشکیل شده به تعداد آنها تقسیم شده یک دایره بزرگ روی زمین می کشیدند.
سپس به قید قرعه تیم مدافع داخل دایره و تیم مهاجم خارج دایره قرار می گرفتند و به تعداد نفرات تیم مدافع کمربند تهیه شده با فاصله ای معین کمربندها را روی زمین قرار می دادند، به طوری که سگک آنها روی خط دایره و نوک آنها به طرف مرکز دایره باشد. روی هر کمربند یک نفر اصطلاحا می خوابید. در واقع هر کمربند را یک نفر محافظت می کرد تا به دست تیم مهاجم نیفتد. تیم مهاجم هم با تلاش و کوشش سعی می کرد هرطور شده کمربندها را از درون دایره بیرون بکشد، به همین خاطر مهاجمین با دراز کردن دست خود به طرف حریف و گفتن « دو سردی یا دو گرمی» دست مدافع را گرفته و به طرف بیرون می کشید. مدافع هم او را به طرف داخل می کشید. طبیعیست زور هر کدام بیشتر بود پیروز می شد. اگر مدافع پیروز می شد در حالی که یک پای وی داخل دایره بود با پای دیگر به پای مهاجم ضربه می زد. در این صورت جای دو تیم عوض می شد و در غیر این صورت مهاجمین موفق می شدند یکی از مدافعین را کم کنند و با سرعت زیاد دور دایره چرخیده و با حملات متوالی باعث سر در گمی حریف می شدند تا به هر صورت ممکن یکی از کمربندها را بیرون بکشند. وقتی مهاجمین اولین کمربند را به دست می آوردند با همان کمربند به سراغ دیگر کمربندها رفته و با ضربات متوالی که به دیگر کمربندها وارد می آوردند آنها را از دایره بیرون می کشیدند، در آن حین مدافعین نیز بیکار نبوده و از جان و دل کمربندها را محافظت کرده و به ترتیبی که گفته شد سعی در زدن لگد به پای حریف داشتند. بازی زمانی به اوج لذت خود می رسید که مهاجمین همه کمربندها را ربوده اند، چرا که نفرات تیم مدافع را به باد کتک می گرفتند و از دست آنها هم کاری بر نمی آمد مگر اینکه حتما یکی از مهاجمین را شکار کنند و جای دو تیم عوض شود. از دیگر مقررات این بازی اینکه مدافعین حق نداشتند در هیچ حالتی پای خود را برای حفاظت از کمربند خود روی کمربند قرار دهند(این بازی در دیگر نقاط کشور به نام های کمربند بازی شهرت دارد….
خسته نباشید ممنون به خاطر این مطلب فوق العاده