خانه / یادداشت / رقص های محلی عشایر ایل باصری

رقص های محلی عشایر ایل باصری

در ایل ها بخصوص در ایل باصری دو نوع رقص مرسوم و متداول ترین است که یکی مربوط به مردان و دیگری منحصر به زنان است.

در عروسی ها هنگام ترکه بازی نوازندگان ریتم و نوای خاصی را اجرا می کنند که به آن «جنگنامه» می گویند. گروه مردان و جوانان ترکه باز و تماشاچیان به صورت دایره ای به قطر نزدیک بیست متر می ایستند. ترکه بازی معمولاً منظره ای از برتری جویی و هیجان دارد و بین دو – سه گروه مختلف انجام می گیرد. دو نفر به میدان می آیند که به قید قرعه یا مصالحه یکی از آن ها ترکه ای محکم به دست می گیرد و دیگری پایه ای برمی دارد . این دو همراه نوای جنگنامه چند دور می رقصند آنگاه آنکه پایه در دست دارد حالتی دفاعی به خود می گیرد و آنکه صاحب ترکه است حمله را شروع می کند. نفر اولی باید بتواند بوسیله همان پایه از خود دفاع کند و صاحب ترکه باید با زرنگی و چالاکی بتواند از زانوی رقیب به پائین را با ترکه بزند. البته شوخی بردار نیست بعضی مواقع ممکن است در اثر ضربه ی ترکه پای رقیب بشکند. پس از آنکه ترکه را زد ترکه و پایه را با هم عوض می کنند و رقص و حمله و دفاع دوباره شروع می شود.

پس از یکی دو ساعت چوب بازی نوبت رقص زنان و دختران ایلی است که در حالتی خوش وقار در لباس های بلند و هزار رنگ ایلی همراه نوای چوبی که سازندگان اجرا می کنند زن ها و دخترها به صورت دایره وار در حالیکه دستمال های رنگین در دست دارند رقص را شروع می کنند که واقعاً زیبا و تماشایی است. بسیاری از جوانان و دختران در همین عروسی ها و هنگام ترکه بازی و رقص به هم دل می بندند که این امر به ازدواج بین آنها منجر می شود. البته باید توجه داشت که خانواده های دختر و پسر مسئله را به این آسانی نمی پذیرند و حتماً از قوانین و رسومات و عاقبت اندیشی های عاقلانه و تجربیات گذشتگان استفاده می کنند یعنی راضی نمی شوند که فرزندشان صِرف احساس های جوانی ازدواج کنند

dena (14)

139310201531307674480033

334qc8l

7531180-b

درباره ی علیرضا عزیزی

همچنین ببینید

۲۰۱۹۰۱۲۵_۱۲۰۷۵۱

پیریزه اساسی ترین رموز محرمانه بین خانواده های طوایف عشایر ایل باصری

پیریزه  نامه های نانوشته ، ولی خوانده شده یادداشتی به قلم جانی خان یوسفی  پیریزه …

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *